Nowelizacja dotycząca ograniczania ryzyka kredytów, która powstała na podstawie art. 137 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe wnosi wiele zmian. Dokument ten nazywany rekomendacją S m.in. nanosi na banki obowiązek wprowadzania ofert kredytów hipotecznych ze stałym oprocentowaniem, ale wpływa także na samą procedurę udzielania kredytu klientom. Dokładniej mówiąc wkład własny w świetle rekomendacji S zostaje podniesiony, co w wielu przypadkach utrudni otrzymanie kredytu hipotecznego.
Dla klientów banku najważniejsze zawsze są zapisy, które nakładają na nich dodatkowe obowiązki i mają związek z konkretnymi ofertami. Jednym z nich jest zapis dotyczący wkładu własnego, a dokładniej – jego wysokości. Obecnie propozycje kredytów mieszkaniowych z wkładem własnym wynoszącym 10% nie są tak popularne, jak np. 1,5 roku temu. Rekomendacja S wskazuje, że wysokość wkładu własnego powinna wynosić minimum 20% w przypadku kredytu mieszkaniowego. Z jeszcze wyższym progiem spotkamy się w przypadku nieruchomości komercyjnych, gdzie wkład własny to 25%. Jednak to nadal nie najwyższa stawka – w przypadku kredytów z opcją „klucz za dług” wkład własny ma wynosić co przynajmniej 30%. Ponadto dodatkowe ryzyko powinno zostać uwzględnione w marży. I choć stała stopa procentowa jest niewątpliwym plusem rekomendacji S, dzięki której klienci nie muszą martwić się o wahania wysokości raty, to jednak wyższy wkład własny może znacznie utrudnić samo uzyskanie kredytu. Wtedy stała rata i tak na nic się zda…
Brak pieniędzy na wkład własny
Jeżeli nie spełniamy wymogu wniesienia wkładu własnego w odpowiedniej wysokości rekomendacja S określa, w jaki sposób możemy dodatkowo zabezpieczyć kredyt. Należy zaznaczyć, że zabezpieczenie może objąć do 10% wartości obejmowanej hipoteką nieruchomości. W ramach dodatkowego zabezpieczenia w przypadku braku wymaganej kwoty wkładu własnego można zastosować:
– Ubezpieczenie kredytu – jest zawierane pomiędzy kredytobiorcą a zakładem ubezpieczeń. Ubezpieczenie obejmuje różnicę pomiędzy wymaganym wkładem własnym a wniesionymi już środkami.
– Blokadę środków na rachunku bądź zastaw rejestrowy na denominowanych dłużnych papierach wartościowych Narodowego Banku Polskiego lub Skarbu Państwa.
– Zabezpieczenie wierzytelności – jest to przeniesienie wskazanej kwoty na własność banku, która po spłacie zadłużenia zostanie zwrócona
– Środki finansowe zgromadzone w ramach III filaru, np. na kontach IKE lub IKZE.
– W przypadku kredytu hipotecznego na budowę domu bank za wkład własny może uznać wartość gruntu, na którym planowana jest budowa. Artykuł powstał we współpracy z portalem https://infoninja.pl/
